Leczenie nadciśnienia jest długotrwałe, ale odpowiednio wczesne rozpoczęcie leczenia łagodzi przebieg choroby, zapobiega jej powikłaniom i wydłuża życie chorych. Leczenie ustala i prowadzi lekarz hipertensjolog., ale skuteczność i prawidłowy przebieg leczenia zależy w dużym stopniu od postawy chorego, jego zdyscyplinowania i pozbawionego emocji stosunku do swojej choroby.
Leki należy przyjmować dokładnie według zaleceń lekarza. Chory nie może wykonywać żadnych zmian na własną rękę, bez skontaktowania się z lekarzem prowadzącym. Jednoczesne leczenie się u kilku lekarzy, którzy nie wiedzą o sobie wzajemnie i zalecają różne leki, może być groźne. Jeżeli zachodzi potrzeba równoległego leczenia przez lekarzy innych specjalności, lekarz prowadzący powinien być o tym poinformowany. Pozwala to na dobranie odpowiednich leków nie wchodzących ze sobą w niekorzystne interakcje.
Niefarmakologiczne metody leczenia to głównie sposoby postępowania mające na celu uregulowanie trybu życia i pracy, czyli wyeliminowanie napięć i konfliktów. Niekiedy korzystne jest leczenie uzdrowiskowe w odpowiednio dobranej miejscowości. Chorzy z nadciśnieniem czują się zazwyczaj lepiej w miejscowościach nizinnych. Równie ważne znaczenie ma odpowiednio dobrana, regularna aktywność fizyczna.
Możliwe jest uprawianie turystyki pieszej, rowerowej, pływania, gimnastyki (z wyłączeniem przyrządowej). Zwalczanie nadciśnienia wiąże się także ze sposobem odżywiania i zwalczaniem otyłości.