Jednym z częstych przyczyn zgłaszania się do ginekologa są torbiele. Torbiele można porównać do wypełnionych płynem lub zgrubiałą tkanką baloników. Powstają w jednym lub obu jajnikach, ich wielkość to zazwyczaj kilka centymetrów, ale mogą urosnąć do rozmiaru pomarańczy. Mogą się znajdować wewnątrz lub na zewnątrz jajnika i przylegać do jego ściany. Gdy są małe nie dają żadnych objawów, a zdiagnozować je można podczas badania USG przezpochwowego.
Duże torbiele powodują ból brzucha, wzdęcia, zaparcia i częste oddawanie moczu.
Najczęstszą przyczyną powstawania torbieli są zaburzenia hormonalne. Podczas prawidłowego cyklu miesiączkowego dojrzewa i pęka pęcherzyk Graffa, a z niego uwalnia się komórka jajowa. W przypadku zaburzeń hormonalnych pęcherzyk może nie pęknąć, ale cały czas rosnąć i wypełniać się płynem surowiczym.
Niektóre torbiele pękają samoistnie i zostają naturalnie wydalone podczas kolejnych cykli. Inne wymagają leczenia farmakologicznego za pomocą leków hormonalnych, które hamują ich wzrost lub prowadzą do zwłóknienia (torbiel wygląda wtedy jak wysuszona rodzynka i należy go obserwować). Niektóre torbiele leczy się antybiotykami lub środkami przeciwzapalnymi. Jeśli lekarz zdecyduje, że konieczne jest operacyjne usunięcie zmian, nie należy z tym zwlekać, ponieważ nowotwory jajników również przyjmują formę torbieli. Ponad to mogą się one skręcać, powodować krwotok do otrzewnej lub uszkodzić jajnik. Można je usunąć metodą laparoskopową lub przez otwarcie powłok brzusznych, czyli laparotomię.